Eigenlijk moet ik nu de laatste dingen afronden voor mijn masteraanmeldingen, maar zelfs in Centraal-Amerika vind ik nog even de tijd om te SOGgen. ( voor degenen die deze term niet kennen: studie ontwijkend gedrag vertonen) Het is net als in Groningen wanneer ik moest leren voor een tentamen. Dan ging ik ook altijd eerst alle dingen regelen die nog gedaan moesten worden, dan mn kamer opruimen en dan pas had ik de rust om me op de niet leuke dingen te kunnen storten. Eerst dus even mn blog bijwerken...

Tijdens het schrijven van mijn laatste blog zou ik diezelfde avond aan een speedtravelavontuur beginnen met als eindbestemming La Antigua in Guatemala. Die avond heb ik een nachtbus genomen naar San Jose in Costa Rica. Hier kwam ik in het begin van de middag aan dus ik had nog tijd om even door de stad te wandelen. San Jose is net al Panama-City de hoofdstad van Costa Rica en ik heb echt genoeg hoofdsteden gezien. Lelijk en vies, laten we het daar op houden. Daarna vroeg naar bed gegaan om de volgende ochtend om 06:00 's ochtends de bus te nemen naar Granada in Nicaragua.

Granada is een oud koloniaal stadje net onder Managua, de hoofdstad van Nicaragua. Hier ben ik drie nachten gebleven. Ik zit in een hippiehostel dus ik heb hier voornamelik rondgehangen met nogal excentrieke figuren. De werkenemers van het hostel waren de hele dag aan het mediteren en vonden het nogal leuk om met je in discussie te gaan over het feit dat een communistische maatschappij zeker wel zou werken en dat het hele kapitalisme corrupt is bla bla bla. Verder aten ze allemaal geen vlees en hielden ze er nog meer rare principes op na. Onderwijs volgen is bijvoorbeeld opgelegd door het systeem en daarom moet je jezelf hier vooral van distancieren. Ja dus.. Gelukkig waren er ook 3 ex Afghanistan militairen die nog enigszins normaal waren. Hier heb ik dus 3 dagen meer rondgehangen. Deze 3 jongens konden ook nog eens heel hard zuipen! Ik ben wat gewend bij moeke en Albertus maar dit tempo kon ik echt niet aan. Een paar goede katers waren uiteraard het gevolg.

Ik wilde in Granada heel graag een boottour doen naar de Isletas, vulkanische eilandjes gelegen in het meer van het naastgelegen natuurpark. Helaas was het laagseizoen en tourcompanies boeken geen trips voor mensen alleen. Heel frustrered. 2 dagen lang wezen vragen overal of ze mensen hadden, nee. Gelukkig wilde 1 van de amerikaanse jongens uiteindelijk mee omdat hij het zielig vond als ik niet kon, vet lief! We hebben heel veel vogels gezien en mooie natuur. De eilanden zijn bewoond door de Indigenese bevolking en door de rijken. Je kunt hier je eigen eiland kopen voor 280.000 dollar inclusief kast van een huis. Koopje als je het mij vraagt! Het contract tussen de leefomstandigheden op de verschillende eilanden wordt hierdoor uiteraard erg groot. We hebben een lokale familie bezocht en kokosmelk gedronken. Gezwommen in het meer. Apen van heel dichtbij gezien (een zat zelfs op onze boot een kokosnoot op te smikkelen) en een oud koloniaal fort bezocht. Dit was alleen een beetje teleurstellend en klein.

Na even pauze gehad te hebben in Granada moest ik opnieuw veel kilometers maken tot de volgende bestemming (Copan in honduras) De bus vanuit managua ging om 05:00, het probleem was alleen dat ik niet in Managua zat. De busterminal zit dan ook nog eens in een buitenwijk van de stad waar je liever niet wilt overnachten. Ik heb uiteindelijk dus maar voor de dure en veilige optie gekozen en snachts een taxi genomen voor 40 dollar rechtstreeks naar de terminal. Daarna een bus gepakt naar San Pedro Sula. Verder dan deze stad kon ik niet komen en dit is opnieuw niet een van de meest veilige plekken om te overnachten. Nachtbussen rijden namelijk haast niet in Honduras simpelweg omdat het te gevaarlijk is. Gelukkig waren er nog 2 Duiste meisjes die ook in San Pedro Sula moesten overnachten dus konden we samen een taxi nemen naar een hostel en de volgende ochtend weer naar de terminal. Hier bleek dat een van de meisjes opnieuw niet kon komen waar ze heen wilde dus heeft ze besloten gezellig met mij mee te gaan naar Copan en de volgende dag van daar verder te reizen.

In Copan had zij 'smiddags een groep rijke taiwanezen ontmoet die ons uitnodigden om 's avonds uit eten te gaan. Vervolgens werden er hele schalen met lokale specialiteiten en gebarbecued vlees op tafel gezet en werd alles betaald. Relax! Ik kan met zekerheid zeggen dat ik in de afgelopen weken niet zo lekker had gegeten. Daarna zijn we met hen nog naar het centrale park geweest om straatartiesten te kijken. Zij gingen vervolgens naar bed en Kerstin en ik zijn drankjes gaan doen. We hebben toen 2 Duiste jongens leren kennen dus dat was erg gezellig!

De volgende ochtend nadat Kerstin vertrokken was ben ik naar het archeologische park net buiten het stadje geweest. Het park staat vol met indrukwekkende mayaruines! helemaal mijn ding uiteraard. Na het park had ik met de Duiste jongens afgesproken om de finale van de Champions League tussen Chelsea en Bayern te kijken. Dit was echt hillarisch. We keken de wedstrijd in de kroeg van een engelse eigenaresse. Zij was uiteraard voor Chelsea en de jongens voor Bayern. Chelsea won en dit zorgde uiteraard voor hillarische rivaliteit. Wel veel gratis shotjes en een mooi feestje achteraf haha. 's avonds nog wel gechillt in het hostel en de volgende dag ben ik samen met de Duisters naar La Antigua in Guatemala vertrokken.

Vlak voordat ik Copan verliet beloot mijn creditcard helaas zijn limiet te bereiken omdat ik er veel dure dingen zoals de lost city en de san blas tour mee had betaald. Ik heb toen van mijn noodgeld geleefd en het thuisfront gevraagd of ze me aub geld konden transferen via western union. De Rabo kon namelijk niks doen zonder al mijn passen te blokkeren. Heel ergmeegaand zijn ze eigenlijk nooit aangezien die klotebank al mijn hele reis problemen geeft. In Zuid-amerika deed mijn pinpas het maar sporadisch en en Centraal-Amerika gewoon maar helemaal niet meer. Mocht je dus ooit een reis als deze overwegen. Zorg dat je een andere bank hebt dan Rabobank! ik heb andere reizigers gesproken met Rabobank en die zeggen dat de bank over de hele wereld problemen geeft. Maargoed Western union is dan ook weer niet alles want Ron had een bevestiging van de transactie, deze stond alleen hier in Guatemala niet in het systeem. Na 3 dagen bellen en alle banken in de stad te zijn afgeweest deed het het nog steeds niet en werd ik steeds depressiever en afhankelijk van mijn duitse vriendjes om te kunnen eten. Gelukkig was daar woensdag op mijn eerste van volunteeren een nederlands engeltje in de vorm van Benthe die voor me wilde pinnen! Hemels na 4 dagen lang dik stress!

Ik ben van de week dus aangekomen in La Antigua in Guatemala waar ik vrijwilligerswerk ga doen voor minstens 4 weken. Woensdag heb ik al proefgedraaid in een klas samen met Benthe en donderdag heb ik meegedraaid met sportdag. Ik moest een waterbalonnenspel leiden dus je kunt je voorstellen hoe fantastisch dit was! Gister een tour gehad door het stadje waar de eerste school staat en maandag begin ik officieel.

Ninos de Guatemala is een door Nederlanders opgeirhcte organisatie die twee scholen heeft in Guatemale net buiten Antigua. Voor meer info kun je de website bekijken of het filmpje op youtube (link: http://www.youtube.com/watch?v=mFax98I2ymM ) De organisatie heeft 2 scholen. Een sinds 2008 en een sinds december. Ik ga op de nieuwste school 5 dagen per week een klas ondersteunen. Ik doe de parvulos (de kleintjes vanaf 5 jaar). Omdat de scholen hier grote klassen hebben ik het voor de leraren fijn om vrijwilligers te hebben zodat de kinderen meer aandacht kunnen krijgen. Van de week gaan we kijken of ik misschien smiddags op de andere school nog art lessen kan geven als het allemaal niet te zwaar is. Communiceren met de kids en leraren gaat allemaal in het spaans. Goede oefening, maar soms wel lastig. wat is bijvoorbeeld het spaanse woord voor potlood. Ik moet dus even werken aan mijn schooltermen maar voor de rest lukte het al aardig om te communiceren. De kindjes zijn echt superschattig en willen alles van je weten. Favoriete kleur etc..

De organisatie heeft verder nog een sponsoringprogramma. Je kunt dan een kindje sponsoren voor 35 euro per maand en betaald zo zijn/haar opleiding. Ik weet nog niet of ik dit wil doen maar het mooie is dat het iig geen foster parent praktijken zijn met neppe tekeningen. Je kunt je kindje zelf uitzoeken en zij blijven je dan brieven schrijven over de vorderingen van de opleiding etc. Uiteraard mag je geen favorieten hebben tijdens het lesgeven, maar op deze manier dus wel een klein beetje. De kinderen krijgen pas te horen dat jij de donor bent wanneer je stopt met volunteeren. We zullen zien...

Maandag officieel beginnen. Spannend! gister contract ondertekend dus ik ga het nu gewoon echt doen. Wel raar hoor want de laatste etappe van de reis gaat nu echt beginnen. De volunteers zijn allemaal supergezellig! donderdagvond hadden we volunteernight in een karaokebar en ik heb woensdagavond al drankjes gedaan met Benthe. Ik ga jullie dus op de hoogte houden van de verdere vorderingen.

Het alleen reizen is ook echt heel relaxed. lekker doen wat je zelf wilt. ik moet zeggen dat het me helemaal niet verkeerd bevalt. (sorry nik!) maar het is zo lekker om af en toe gewoon echt even alleen te kunnen zijn.

Voor nu opnieuw liefs aan iedereen in Nederland en supertof dat jullie me nog steeds volgen.

Chillie thanx voor het lieve berichtje! ik wist dat je er zo over zou denken.

Kus en tot over ruim een maandje!