Lieve allemaal!

Oaxaca en Mexico-stad waren onze laatste bestemmingen. Ik schrijf dit laatste verhaal dan ook vanuit Nederland om de blog compleet te maken.

De busrit naar Oaxaca was onze laatste nachtbus aangezien we richting Mexico-stad heerlijk overdag konden reizen. Hierna dus geen pijn in nek en rug meer omdat je in hele verkeerde houdingen slaapt. En dan mag ik nog niet zeuren want ik slaap gewoon. Nicole lukt dat nooit.

We kwamen om 06:00 's ochtends aan in het hostel in Oaxaca. Na wat irritaties op het personeel dat er op stond ons midden in de nacht alle huisregeltjes te gaan vertellen (alsof je dat onthoudt op dat tijdstip) konden we gelukkig nog een paar uurtjes slapen. Toen ik om kwart voor 10 naar Nicole fluisterde dat we op moesten staan als we het ontbijt niet wilden missen antwoordde onze buurman dat hij ook Nederlands was en dat we inderdaad op moesten schieten. Gezellig! weer wat Nederlanders gevonden. Na het ontbijt heeft deze jongen (Oeke) ons verteld waar we in de stad allemaal heen moesten en op zijn advies zijn we dan ook gaan sightseeen in de stad. Kathedraal, winkels en een markt. Bij de markt hadden ze twee lokale specialiteiten: Mezcal en gefrituurde sprinkhanen. We hebben beide geprobeerd en ik moet zeggen, de sprinkhanen vielen niet tegen. Een beetje pikant en knapperig maar als je er niet over nadenkt wat je eet was het echt niet vies. Van de Mescal hebben we de aardbeivariant genomen. Net Fristi met Alcohol en dat hebben we dan ook heerlijk savonds met onze vriendjes uit het hostel opgedronken. Er zat een hele grote groep met mexicanen die samen op vakantie waren. Deze jongens en meisjes konden drinken!

De volgende dag hebben we een tour gedaan naar de breedste boom van de wereld, een traditionele kledenweverij, een archeologische plaats van de mizteken volgens mij, naar een Mexcalfabriek waar we heerlijk shotjes hebben kunnen hakken van alle verschillende soorten en smaken en uiteindelijk zijn we naar een versteende waterval geweest. Een erg mooie plek waar je ook nog kon zwemmen in een soort natuurlijke bronnen op de berg. Verder ook het onbeperkte lunchbuffet niet vergeten. Van deze dingen word ik altijd heel blij tijdens tours. Voor een bepaald bedrag je helemaal volschransen. Bij gebrek aan chill eten is dit echt lekker! In Nederland blijft het meer een tokkievorm van uit eten gaan maar in Zuid-Amerika word het gezien als meer iets voor de rijken. De Mezcal is een soort tequila maar omdat het uit de Mezcalregio komt heet het anders. Het smaakt eigenlijk bijna hetzelfde in pure vorm. Maar ga het niet drinken met citroen en zout want dat vinden de Mexicanen zelf maar een raar buitenlands gebruik. Net als Corona. Daar krijg je in Mexico geen citroen of limoen in als je dat besteld. De Mezcal word net als de tequila gemaakt van een soort rare ananasplant die gedeeltelijk onder de grond groeit.

Toen we 's avonds weer in het hostel kwamen waren de Mexicanen al vanaf 5 uur 's middags aan het drinken en dus niet heel erg aanspreekbaar meer. Na een erg entertaining gesprek met het dikkertje van de groep hebben we maar niet besloten om met ze mee te gaan naar een of andere geheimzinnige bar waar als het drank gratis was. Achteraf hoorden we dat deze bar inderdaad bestond maar dat de gratis drank maar tot een bepaalde tijd was. Helaas hadden de Mexicanen deze tijd al overschreden bij aankomst. Beter dus dat we niet mee zijn gegaan. Nicole was moe en ik heb nog even met Oeke op het dakterras gezeten waarna ik ook naar bed ben gegaan.

De volgende dag zijn we doorgereisd naar Mexico-stad. Na opnieuw te zijn afgezet door de taxichauffeur kwamen we aan bij ons hostel dat echt midden op het centrale plein lag. Goede locatie dus. Hier gingen we toen op zoek naar een enigszins westers restaurant om iets te eten. Helaas hebben het hele centrum afgezocht maar alleen vreetschuren en 1 of 2 veel te dure restaurants. Uiteindelijk dan maar weer Mcdonalds. De hoeveelheid fastfood die ik op deze reis gegeten heb ik echt niet goed. Maar het stomme is dat je vaak gewoon geen andere keuze hebt. Dat de mensen in het hele Latijns-Amerikaanse continent niet erg slank zijn vind ik dan ook niet zo gek aangezien de Mcdonalds het toppunt van decadentie is en ze het liefst alles in de frituur gooien.

De volgende dag zijn we naar het archeologisch museum geweest. Hier staat het standbeeld van Huitzilopochtli dat nog uitgebreid heeft gefeatured in mijn presentatie over de rol van de vrouw voor de Azteken. Was wel erg gaaf om dit in het echt te zien, maar het was wel minder indrukwekkend dan op de foto waar het veel groter lijkt. Verder waren er spullen te zien van alle Oud-Amerikaanse beschavingen die het mexicaanse grondgebied gewoond hebben waaronder uiteraard de Azteken en de Mayas. Het was een erg interresant museum. Onderweg naar het museum hadden we een dierentuin gezien en aangezien we de dag toch moesten vullen besloten we daar naartoe te gaan. De dierentuin was nog gratis ook dus dat was mooi meegenomen. Helass waren we een beetje laat, dus werden we halverwege de dierentuin uitgekickt.

De volgende dag hebben we een tour gedaan naar oude Aztekenruines die nog midden in Mexico-stad te vinden zijn. Even voor de dummies: Mexico-stad is over Tenochtitlan (de hoofdstad van het rijk van de Azteken) heen gebouwd. Er liggen dus nog allerlei ruines van deze stad onder het huidige Mexico-stad en archeologen hebben een aantal van deze ruines weer blootgelegd voor het pubiek. Tenochtitlan lag midden in een meer. Omdat Mexico-stad hieroverheen ligt is de stad aan het verzakken. Dit kun je bijvoorbeeld goed zien bij de cathedraal op het centrale plein. Deze staat gewoon echt scheef. Na de ruines ging de tour naar de Oude en de nieuwe cathedraal van de virgin de Guadalupe. De virgin de Guadalupe is de beschermvrouwe van de Mexicanen. Zij zien haar als een combinatie van de maagd Maria en de oude Azteekse beschermvrouwe. Sinds zij zich in 1500 zoveel aan een Indigenese boer (Juan Diego) heeft laten zien is zij de meest belangrijke religieuzen figuur voor de Mexicanen. De kerken die aan haar gewijd zijn, zijn dan ook zeer indrukwekkend. De laatste halte van de tour was de archeologische stad van Teotihuacan. In deze stad vlak buiten Mexico-stad leefde een beschaving veel ouder dan de Azteken. De Pyramides en indrukwekkende architectuur die is teruggevonden zijn hier het bewijs van. Wel opniew net als bijvoorbeeld de Mayas was het een bloedig volkje. Iedere kalendermaand werd er op een verschillende pyramide een verschillend persoon geofferd. De stad is in verval geraakt door mismanagement en hongersnood waarna hij verlaten is door haar inwoners. De resten zijn teruggevonden onder begroeide heuvels en later blootgelegd voor publiek.

in het hostel hadden we een Duits meisje leren kennen (Brenda) en tijdens de tour een meisje uit Slovenie (Nina). Die avond hebben we met hen gezellig drankjes gedaan op het dakterras van het hostel. Helaas waren er in die bar nogal veel mexicanen die ons als enige blondjes nogal interresant vonden. Op een gegeven moment was ik dan ook echt klaar met hun geslijm en ben ik naar bed gegaan.

We hebben verder nog wat sightseeing gedaan in het centrum. Wat souvenirs geshopt en ik ben zelfs nog naar de kapper geweest om er mooi uit te zien op mn feestje als ik weer terug was in Nederland. Je kon overal in de stad heel makkelijk komen door de metro. Hier hebben we dan ook veel mee gereisd in deze stad. Op de dag van vertrek hebben we Joerg nog gezien (Van Joerg en Peter, de Duitse jongens uit Copan en Antigua). We zijn met hem naar het hoogste punt van de stad geweest in een soort uitkijktoren en daarna weer naar de dierentuin om de rest van de dieren nog te kunnen zien. We vonden de dierentuin namelijk zo leuk en het was toch gratis dus waarom niet. Daarna met de metro terug naar het hostel en hier hebben we een taxi genomen naar het vliegveld. Hier was de efficientie bij het inchecken opnieuw niet te vergelijken met schiphol helaas dus we hebben even in de rij moeten staan. Bij de Douane had Nicole een zakmes in haar handbagage zitten dus die moest toen terug naar de incheckbalie om deze opnieuw in te checken. Goed bezig Nicole!

Tijdens de vlucht was het zo heerlijk om weer in het Nederlands aangesproken te worden. En zelfs het vliegtuigeten was heerlijk! Door de ontlading van het naar huis gaan kon ik alleen totaal niet slapen. Ik heb de hele ncht dus maar films gekeken. Op het vliegveld was er nog een naar grapje met de douane. Wij dachten dat we 2 sloffen sigaretten per persoon mee mochten nemen. Helaas het was er maar een. Dus toen moest ik op twee extra nog dik belasting en invoerheffing betalen waardoor deze laatste twee sloffen in Nederland uiteindelijk nog goedkoper waren geweest. Ook duurde dit grapje eindeloos dus we waren als laatste van de vlucht door de douane heen. Maar toen we door de deuren kwamen stonden daar Marie-Jose, Ron, Jelle en mama met een grote vlag met welkom thuis Nienke erop en toen was ik eindelijek thuis! Ook hadden ze optimel en Nederlandse kaas bij zich, heerlijk! Met de Audi ben ik toen naar huis gereden en hier hebben we bijgekletst en uiteraard kroketten gegeten. Die Zaterdag had ik een welkomthuis feestje (Surprise!) helaas had mama de verassing al verklapt tijdens een skypegesprek met haar verjaardag. Maar het was een heel gezellig feestje! Mn clubbies waren er op Rianne en Nik na en Melis en Nath en natuurlijk de hele family. De afsluiting was wat minder... Nadat we uit de bubbles kwamen in Amsterdam ben ik tijdens een wildplassessie nog eventjes gaan zwemmen in de Amsterdamse gracht. Maargoed ik was dus echt weer thuis... Drinken met de meiden met vaak hillarische afloop.

Verder ben ik geaccepteerd voor de Master Latin American Studies op het CEDLA en ga ik dus in September weer lekker studeren. Voor nu vind ik het heerlijk om weer lekker thuis te zijn maar als ik de fotos terug kijk begint het toch alweer te kriebelen. Maar ik moet ik mei voor mijn onderzoek weer terug dus dat komt goed.

Liefs Nienke